IX spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki dla Młodzieży - 17 grudnia 2010r.

17 grudnia 2010r. o godz 16:30 członkowie Dyskusyjnego Klubu Książki dla Młodzieży zebrali się, by podyskutować na temat kolejnej książki tj. „Oscar i pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta.

Eric-Emmanuel Schmitt (ur. 28 marca 1960 r.) to francuski dramaturg, eseista, powieściopisarz. Z wykształcenia filozof, w 1997 roku napisał doktorat na temat „Diderot i filozofia uwodzenia”. Obecnie mieszka w Brukseli. Swoją pierwszą powieść napisał w wieku 11 lat. Na świecie jest znany głównie jako twórca teatralny oraz najpoczytniejszy pisarz francuskojęzyczny. W swojej twórczości porusza często temat utraty kogoś bliskiego, choroby, śmierci, przechodzenie przez trudne doświadczenia, niełatwej akceptacji bólu, cierpienia, a jednocześnie dzieli się pogodą ducha i daje nadzieję. Ponadto, jako meloman z zamiłowania, przetłumaczył na język francuski Wesele Figara .

„Oskar i pani Róża” - książka opowiadająca o chłopcu chorującym na białaczkę. Za namową opiekującej się nim pani Róży postanawia w ciągu 12 ostatnich dni swojego życia pisać listy do Boga. Piękna, mądra i niepozbawiona humoru opowieść o tym, jak pokonać strach, odnaleźć wiarę i nie poddać się w obliczu nieszczęścia. Książka ta daje ogromną siłę i nadzieję. „Oscar...” to swoisty przewodnik po życiu. Autor, wcielając się w dziesięcioletniego chłopca, stara się nam przekazać najważniejsze wartości z życia. Próbuje pokazać, że życie jest darem i tylko ten, kto może je stracić, jest w stanie je docenić w pełni. W pewnym sensie jest to ostrzeżenie, ale również wskazówka, że trzeba żyć intensywnie, cieszyć się każdym dniem, ponieważ nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie nam pożegnać się ze światem. Pomimo dość smutnej tematyki choroby, śmierci, poczucia osamotnienia, książka jest bardzo pogodna. Przepełnia ją optymizm i radość życia. Niezwykłe listy małego Oskara do Pana Boga, rozmowy z ciocią Różą na długo osadzają się w pamięci. Prostota języka, humor, oddaje powagę sytuacji i pokazuje, że wszystko co dzieje się w życiu tak naprawdę zależy od nas samych i naszego podejścia.

„....życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć...”

Jednogłośnie, dla wszystkich klubowiczów jest to książka ponadczasowa, niezwykła, przepiękna, godna polecenia absolutnie każdemu, bez granic wieku, płci, wyznania lub przekonań.

Następne spotkanie odbędzie się 28 stycznia 2011r. o godz. 16:30, na którym omawiane będą książki literatury fantastycznonaukowej.

                 Wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy!

powrót